Nowości

Skoro Bóg upodobał sobie Kościół, społeczność wyznawców Chrystusa, jako Oblubienicę Baranka, to pragnie, by przynosił Mu chwałę i był Jego świadkiem w świecie. Chrześcijanie różnie odczytują nauczanie Nowego Testamentu dotyczące tego, jak winno funkcjonować Ciało Chrystusa. W tej książce znaleźć można biblijny, historyczny i praktyczny zarys działania widzialnego, miejscowego przejawu tej wspólnoty ludu Bożego, jaką stanowi zbór.

Profesor Edgar Andrews jako wybitny naukowiec ma doskonałe kwalifikacje, by przeciwstawić się wartkiemu nurtowi prób wymazania istnienia Boga – w tej książce robi to z inteligentnym i zaraźliwym entuzjazmem. Oczywistym celem jest „Bóg urojony” Richarda Dawkinsa. Profesor Andrews umiejętnie obala zawarte tam ateistyczne twierdzenia, ścierając je na proch z taką łatwością, jakiej nigdy nie spotkałem w tego rodzaju książce. Czytelnicy – zarówno ci z naukowym wykształceniem, jak i bez – z pewnością będą przewracać kolejne strony z uśmiechem na twarzy. Nie znam drugiej takiej książki!

John Blanchard, autor książek „Najważniejsze pytania” i „Pojednanie z Bogiem”

Biblia mówi, że chrześcijanie umarli dla grzechu. Jak należy to rozumieć? Jak to jest możliwe, że sprawiedliwy Bóg usprawiedliwia bezbożnych ludzi, samemu nie stając się niesprawiedliwy. Czym jest odrodzenie? Czym jest usprawiedliwienie? Dlaczego wszyscy ludzie tak bardzo potrzebują usprawiedliwienia? Skoro umarłem dla grzechu, dlaczego wciąż ma na mnie wpływ? Czy będąc chrześcijaninem jestem nowym człowiekiem, starym człowiekiem, czy też jednym i drugim? Co Biblia ma na myśli, kiedy stwierdza, że chrześcijanin umarł dla Prawa. Czy chrześcijanie pozostają niewolnikami grzechu?

Odpowiedzi na powyższe pytania, i na wiele innych, stają się jasne, kiedy zrozumiemy usprawiedliwienie i odrodzenie. One są cudami, które leżą u podstaw Ewangelii, ale nawet wśród szczerych chrześcijan występuje zamęt i ignorancja. Książka, którą oddajemy w ręce Czytelników jest próbą przedstawienia w jasnym świetle Biblii natury usprawiedliwienia i odrodzenia oraz ich cech charakterystycznych, aby przynieść Bogu chwałę, a Jego dzieciom głębsze poznanie wolności, którą mają w Chrystusie.

Dlaczego więc jesteśmy tak oporni, aby podzielić się najwspanialszą wiadomością na świecie? Czasem nasz problem może być tylko jednym z wielu na długiej liście. Być może nie znamy wystarczająco dobrze ewangelii lub tylko tak myślimy. A może uważamy, że głoszeniem Słowa Bożego powinni zajmować się wyłącznie osoby pełniące funkcję duchownych w kościele lub misjonarze. Jest też możliwe, iż sądzimy, że ewangelizujemy, a tak naprawdę tego nie robimy.

Większość badaczy zgadza się, że Jan napisał Ewangelię jakiś czas po tym, kiedy pozostali Ewangeliści ukończyli swoje narracje, o których Jan nie tylko wiedział, ale również zakładał, że znają je także odbiorcy tego tekstu.

Jak przystało na świadka, pisze bezpośrednio i z autentyzmem oraz podaje nam szczegóły, których nie znajdziemy u Mateusza, Marka lub Łukasza...

odkreślam, że zawsze występuje element pewności wiary, ale nie chodzi mi o to, że ta pewność jest zawsze zupełna. W Hebrajczyków 10, wersety 19-22, znajdujemy wspaniałą frazę, dotyczącą pewności wiary: "Mając więc, bracia, ufność, iż przez krew Jezusa mamy wstęp do świątyni drogą nową i żywą, którą otworzył dla nas poprzez zasłonę, to jest przez ciało swoje, oraz kapłana wielkiego nad domem Bożym, wejdźmy na nią ze szczerym sercem - i stwierdza - w pełni wiary". Pewność, o której mówię, jako o stałym składniku wiary, niekoniecznie oznacza tę "pełnię"...

Czas, w którym przyszło nam żyć jest trudny i niezwykle dynamiczny. Wszystko wokół się zmienia. Pęd codzienności odciska piętno na psychice i duchowości. Także chrześcijanie zmagają się z ciężarem przyspieszenia. Wielu z nich nie wytrzymuje tempa. I wtedy zaczynają zdawać sobie sprawę z tego jak bardzo potrzebują Pasterza.

O tym jest ta książka. O Bogu, który jest dobry. Naprawdę dobry, wbrew temu co mówią o Nim niektórzy ludzie. To jest Ten, który pokrzepia, chroni, otacza swoim miłosierdziem. To dobry Pasterz.

Znajdziemy w niej kilka przekładów Psalmu 23, krótką jego analizę, także powiązania z Nowym Testamentem i osobą Jezusa Chrystusa. Do tego dochodzi jeszcze refleksja współczesna związana z rodziną i Kościołem. Również kilka dodatków, w tym Psalm 151.

Autor ma nadzieję, że choć niewielka objętościowo, książka spełni swoje zadanie. Nie tylko wprowadzi w Psalm 23, nie tylko pozwoli lepiej go zrozumieć, ale sprawi, że Czytelnik przybliży się do Pasterza i nigdy nie będzie chciał od Niego odejść.